De splitsing

Vandaag gesplitst: Laura en de kids naar Disney, JP en Martijn in de kano. Vandaar deze blog in twee delen, of eigenlijk in drie.
Eerst Ruben zijn eerste bijdrage ooit op de blog.
.
Disney door Ruben
vandaag schrijven ruben  en laura dus halo.
vandaag gaat  over Disney wurld.
hier zie je dat mama en ik  en claire  in de buzz lightyear atraksi zitten.
ik zal uitleggen wat je moet doen
je moet schieten op grote ronde Z doelen  zoals deze Z.
dit is mijn verhaal
groetjes  ruben doei!!.

Disney Magic Kingdom,


vandaag voor het eerst deze vakantie naar Disney, met zijn drieën want Martijn en JP gingen sportief het water op.
Keurig afgezet door de mannen liepen wij naar de ferry die ons naar het magische koninkrijk bracht. Een hele belevenis, eerst met de boot of monorail voordat je überhaupt bij het park zelf was vonden de kinderen. we hadden in Nederland al kaartjes gekocht dus we konden direct doorlopen naar de ingang, dat scheelde weer een tijdje wachten.
we hebben gelijk bij de ingang magicbands gehaald.

dat zijn een soort armbanden waar je toegang aan gekoppeld word. Heel handig want dat gebruiken ze in het park ook voor de fastpass en memorymaker.
Fastpass is het systeem waarbij je drie attracties mag kiezen waarbij je dus bijna gelijk kan doorlopen en niet in de rij hoeft te wachten. wij hadden dat nog niet gekozen dus wij konden niet overal meer voor kiezen maar dat maakte niks uit, genoeg te doen!
bij de kaarten kregen we als extra; memorymaker. Dat kenden we nog niet. maar kort gezegd betekent het dat alle foto's van attracties en foto's gemaakt door de Disney fotograven geüpload worden naar je account en je ze niet apart hoeft te kopen. hieronder alvast een voorproefje.

Na al dit soort administratie geregeld te hebben konden we dan echt het park in!
Natuurlijk moesten we eerst naar de theekopjes!

de favoriete attractie van Claire en Ruben, ze zijn er vandaag wel vier keer in geweest. ik hoefde niet meer na een tijdje, volgens mij ben ik er nog duizelig van.


Daarna was het tijd voor Ariel de zeemeermin. een tochtje waarbij je in en schelp de hele film nog eens meemaakt. Superknap gedaan.
Dat was genoeg Fantasyland voor ze en snel naar Stitch, een avontuur waarbij het ondeugende karakter ontsnapt en je moet helpen hem weer te vangen. Ruben en Claire zijn reuze fan van Stitch dus dit was een hoogtepunt voor ze.


Tegenover was er een show van de figuren van Monsters INC. In de film leeft monstropolis nog van het geschreeuw van kinderen, inmiddels  hebben ze ontdekt dat gelach veel meer energie voor de stad oplevert.  Een vermakelijke show met allerlei soorten grappen en participatie van de zaal. Ruben en Claire vonden het reuze grappig.
 een hoognodige stop op het grote plein in Tomorrowland voor wat extra water en fris. want het was lekker warm, mensen kijken is altijd leuk. hele families (niet alleen het gezin, zeg maar) met dezelfde t-shirts (Brown's summer 2017 @ Disney) Of in hele familie in mickey shirts van grandpa tot baby brother. Ik had eerder al voorgesteld om zo JP op te halen nadat we deze shirts bij de Target hadden gezien maar ik werd toen weggestemd :-).
Weer op temperatuur gekomen konden we onze energie kwijt bij Buzz Lightyear. Daar heeft Ruben hierboven al iets over gezegd.




Etenstijd!
Dat is goed geregeld bij Disney voor mensen met een allergie of coeliakie.  Bij binnenkomst is er een apart menu met een heel aantal keuzes, ook voor kinderen. Daarna wordt het apart bereid en wordt het op groene dienbladen geserveerd. In elke restaurant betekent een groen dienblad; allergieën.
Ze hebben heerlijk gegeten, lekkerste kipnuggets ooit met appelmoes!




Ondertussen nam de temperatuur toe en voelden we af en toe een druppel.
gelukkig waren ze zowel de jungle cruise als de enchanted tikiroom overdekt.
In de junglecruise vaar je met een bootje door verschillende gebieden waarbij apen, olifanten maar ook koppensnellers en een Cambodjaanse tempel ziet.

de enchanted Tikiroom is een van de oudste attracties van het park uit 1963 en een van de eerste animatronics.  de show heeft een 'cast' van meer dan 150 pratende, zingende en dansende vogels, bloemen, tiki drummers en totempalen die liedjes zingen en slechte grappen maken.

Inmiddels was een hele storm over het park getrokken maar daar hebben we dus niks van gemerkt. Daardoor begon de parade later en konden we mooi aanschuiven.

een hele belevenis. Merida uit Brave had een wagen en ook Peter Pan. Die musical hadden de kinderen met opa Henk en Oma Yvonne gezien en kon op veel enthousiasme rekenen. ondertussen kreeg Ruben nog 'een boks' van Grumpy uit de zeven de dwergen. "Voor papa" volgens Ruben :-)


zo rond vieren waren we eigenlijk allemaal wel klaar, dus nog een laatste plan gemaakt. Naar de attractie It's a small world. want die vond Ruben in Parijs zo leuk. Maar toen kwamen we nog maar eens langs de theekopjes......
en je snapt natuurlijk dat ze daar nog een keer in wilden.
ook mickey's philharmagic werd niet overgeslagen. Dat is een drie d film waarbij veel bekende liedjes uit de verschillende Disney films voorbij konden. er werd luidkeels meegezongen met oa liedjes uit de Lion King,  Aladin en Ariel.


Na vijf minuten wachten (lang leve de fastpass) konden we dan in Ruben zijn favoriete attractie van Parijs.

Wel aardig was zijn conclusie aan het eind  maar er waren nu toch veel spannendere attracties te verzinnen. Ik ben nu ook wat ouder was zijn redenatie :-)
Claire had besloten dat ze toch wel op de foto wilde met Merida , de prinses uit de film Brave. Dus ook dat nog maar gedaan. de wachttijd was kort en we stonden in de rij met een gezin wat oorspronkelijk uit Luxemburg kwam en nu al 35 jaar in Florida woonde, dus die tien minuten waren zo voorbij.
Claire vond het geweldig!

Honger! hadden we gekregen na al dat gezing, gezwier en gezwaai.
Pizza werd het wederom op een groen dienblad in het huis van Pinokkio.  Het leuke van dit restaurant is dat het uitkijkt op een gedeelte van It's a small world. we hadden in de attractie al een raam gezien waar mensen bordjes omhoog hielden met opdrachten erop. Dat wilden de kinderen natuurlijk  ook !
en dan duurt wachten ook niet zo lang.

Na het eten via Mainstreet naar de monorail waarbij JP en papa aan het eind al op ons stonden te wachten.   Team magicband had een topdag met heel wat kilometers in de benen, 10,9 om precies te zijn.
Morgen doen we niks, denk  ik :-) Misschien plannen maken voor de volgende Disney Dag?

Deel 3: de oudjes op het water zeg maar :)

Terwijl Laura en de kids heerlijk in Disney zaten gingen JP en Martijn vol goede moed met hun plan aan de gang: in de kano op het water en dan een 'half dagje'.

Eerst maar naar de paddling center bij de 192, midden in het centrum van Kissimmee. Daar echter kwamen we erachter, wat we al verwachten, dat je vanaf dat centrum alleen een klein rondje kan maken(wel mooi) en niet naar lake Taho kan. En dat juist wilden we! Dus naar de andere locatie van de paddling center at shingle  creek.

Hoe werkt het? Vanuit Noord-Kissimmee is er een riviertje (Shingle Creek) dat leidt naar lake Taho. halverwege zijn er wat watervalletjes waardoor je dus niet vanaf de noordelijke locatie (verzekeringstechnisch) naar het meer mag.

Wij dus de kano gehuurd. We kregen de vraag of we genoeg water hadden, formulieren ingevuld waarin we kortweg het bedrijf voor alles vrijpleiten als er ook maar iets met ons gebeurt en weg waren we. Achteraf .... we waren de enigen die op deze warme woensdag een kano hebben gehuurd ... wellicht wel logisch?! Vertrektijd 10.15.

Vanuit de verhuur locatie ga je eerst ongeveer 4 kilometer de rivier af. Mooie oevers, eerst nog met huizen later alleen de mooie natuur. Een kleine stroming zorgt ervoor dat je heerlijk relaxed peddelt. Later pas realiseer je je dat je terug dus stroomopwaarts moet :)

Beelden van het eerste stuk: relaxed op de rivier met schitterende oevers. Ook een uil gezien helaas geen foto, ongeveer 40-50 cm groot!

Bij het meer aangekomen zijn er in het noorden van lake Taho twee eilandjes: paradise island en madison island. Ik had op internet gezien dat Madison een steiger moest hebben en dus langs de oever van de rivier kanoeen totdat we oversteken naar Madison en daar de steiger inderdaad vinden: aanmeren en lunchen. Op het meer schitterend uitzicht met talloze vogels en echt niemand die ons stoort. De hele dat 2 keer een airboat en 1 keer een powerboat ver weg gezien, verder niemand.

Op het meer ook warm, geen wind maar gelukkig wel veel zon....

Overgang van rivier naar meer

Op de hoek van het meer worden we verwelkomd door een aalscholver en (hieronder) de familie 'vogel'. Op de terugweg zwaaien ze ons weer uit.

Madison island is schitterend: heerlijke lunchplek op een terrein waar ze een 'education center' hebben waarschijnlijk voor scholen denken we om hun over de natuur te leren. Daarna door de kano weer in. Belangrijke keuze: gaan we om de eilanden heen of weer terug? We voelen ons sterk en op google maps is het eiland niet zo groot dus we gaan door! Een keuze met consequenties.

Het eiland is dan niet zo groot, maar om het eiland heen zitten veel waterplanten voor honderden meters waardoor je eigenlijk niet op open water vaart maar veel meer in geultjes. En dus ook een circel zo'n 400-500 meter om het eiland moet maken. Ondertussen zoeken naar wildlife (geen gators gezien, wel een uil, schildpadden, vogels, vissen, eekhoorns en allerlei klein spul) en de juiste route in alle geultjes. Dit stuk is ook tegen de stroom in op het meer dus even aanpoten.

Tegen de 40 graden gaan we in deze fase al snel voor 'de handdoek' methode. In de namiddag blijkt dat onze benen compleet verbrand zijn ondanks 2 keer insmeren. Hoofd en 'dakje' gelukkig in orde :)

Na een uurtje of zo ploeteren komen we om het eiland heen en zien we op een afstand weer paradise island, we zijn op de weg terug. Nu een stuk met de stroom mee, waarbij we ondertussen veel water verbruiken en af en toe heerlijk ons laten dobberen voor foto's of gewoon om uit te rusten.

Zo rond 2.30 uur in de middag zijn we terug bij de shingle creek. We belonen onszelf door ons laatste drinken op de drinken en even uit te rusten bij een boom: we zijn er bijna immers alleen nog ff terug de rivier op. .... NOT!

We belonen onszelf, we zijn er bijna!

Een half uur later zijn we er wel achter: JP is gestopt met zweten en bij mij stroomt het op mijn rug harder dan in de rivier. Het laatste stuk is het zwaarst, nu zozeer fysiek maar wel tegen de stroom, geen water meer en achter elke bocht zit weer een bocht ... en geen paddle center.

Uiteindelijk na zo'n 4 en een half uur in de kano terug bij het center en hartelijk welkom geheten door de mevrouw die ons ook uitzwaaide. Als ze hoort wat we gedaan hebben is ze onder de indruk: 'in this weather, this heat you did really great'! Ergens hoor ik in de stem ook een vriendelijke 'jullie zijn helemaal gek jullie Hollanders'.

YES!

Twee cola, twee water binnen 5 minuten opgedronken en ondertussen met een paar locals gepraat die er ook waren op een tussenstop. Vervolgens snel naar huis: douchen, omkleden en ja ... slapen!

Al met al een heerlijke tocht zoals we bedoeld hadden: in de natuur, zelf er voor moeten werken en zoals het wellicht wel hoort net iets te lang, net iets te ver zodat je je daar achteraf weer helemaal stoer over kan voelen.

Na het kleine dutje moeten we eten en Laura en de kids ophalen. Dus de auto in en we gaan JP trakteren op iets echt anders: Cracker Barrel. Southern food met gravy, mashed potatoes en echt vlees zeg maar in plaats van al die hamburgers. Wellicht na deze dag wel de heerlijkste maaltijd van de vakantie.

Laura, Claire en Ruben zijn ondertussen ook klaar dus die halen we op bij de pickoff en snel met z'n allen naar huis.

Als toetje vanavond nog een uur en een kwartier in de gym gezeten: hardlopen, gewichten en crosstrainer. Erg leuk, door de splitsing: iedereen hier in huis heeft een superdag gehad, we zitten allemaal vol verhalen naar elkaar die ook zo in de auto op de terugweg en 's avonds nog worden verteld en zoals hier in de blog opgeschreven.

Als afsluiter nog onderstaande t-shirts: erg leuk maar toch maar niet gekocht.